Κάθομαι στην ακτή
ακίνητος και σιωπηλος
Κάθομαι σαν σε πλοίο διάφανο
και αγναντεύω τον άνεμο.
Τα κύματα έρχονται το ένα μετά το άλλο,
το ένα αλλιώτικο από το άλλο.
Εναλλάσσονται σαν πρωταγωνιστές
σε θεατρική παράσταση χωρίς θεατές.
Κάθε φιγούρα πρωτότυπη,
κάθε μορφή μοναδική και εφήμερη.
Φέρνουν μαζί τους εικόνες,
από του μυαλού μου τις μνήμες.
Τα μάτια μου γεμίζουν,
να 'ναι δάκρυα ή απλά η αύρα;
Αλλά η κίνηση και ο χορός
διώχνουν το κακό.
Χαρά με πλημμυρίζει.
Ναι, είμαι έτοιμος γι' αυτά που έρχονται!
